De archtop gitaar heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot het begin van de 19e eeuw. Het was in deze tijd dat de eerste gitaren met gebogen bovendeksels werden gemaakt. Deze gitaren werden populair vanwege hun unieke geluid en uiterlijk. Veel beroemde muzikanten, zoals Elvis Presley, Jimmy Page en Robert Johnson, staan bekend om hun archtop-gitaren. Tegenwoordig blijven archtop-gitaren populair en worden ze door artiesten zowel in de studio als op het podium gebruikt.
De geboorte van de archtop-gitaar is een omstreden onderwerp, en velen geloven dat het voor het eerst werd gemaakt door Orville Gibson in 1894. Er zijn echter anderen die geloven dat het instrument eerder is gemaakt door Antonio de Torres Jurado. De archtop-gitaar is een type akoestische gitaar met een gebogen boven- en achterkant, in tegenstelling tot de platte bovenkant en achterkant van traditionele akoestische gitaren. Dit ontwerp geeft het instrument een uniek geluid en zorgt voor een breder scala aan klankmogelijkheden.
In 1894 patenteerde Orville Gibson zijn ontwerp voor de archtop-gitaar. Het instrument was anders dan de flat-top gitaren die destijds populair waren, en het werd al snel populair onder jazzmuzikanten. Het unieke geluid van de archtop sloeg al snel aan bij andere muzikanten, en het is sindsdien een hoofdbestanddeel van Amerikaanse muziek geworden. Hoewel Gibson niet langer de traditionele archtops produceert, blijven ze een populaire keuze onder gitaristen van alle stijlen.
Antonio de Torres Jurado (1817-1892) wordt beschouwd als de vader van de moderne klassieke gitaar. Vele geloven ook dat hij de ontwerper is van de eerste archtop gitaar. De gitaren van Torres waren zeer gewild bij professionele muzikanten en blijven een van de meest gewaardeerde instrumenten die er vandaag de dag bestaan. Zijn innovaties in ontwerp en constructie hebben een blijvende invloed gehad op de ontwikkeling van de gitaar en zijn geluid.
De Gibson L-5 was de eerste archtopgitaar van het bedrijf en werd al snel een van de meest populaire instrumenten in de jazz. De L-5 werd geïntroduceerd in 1922 en werd snel geadopteerd door virtuozen als Eddie Lang en Art Tatum. De gitaar had een uitgesneden sparren bovenblad en esdoorn zij- en achterkant, en de lange hals maakte hem perfect voor solo’s. In feite zijn veel vroege jazzopnames gemaakt met een L-5.
Het succes van de Gibson Company groeide te langzaam, en de Gibson Company huurde Lloyd Loar in 1922 in om hun reeks instrumenten opnieuw te ontwerpen en te proberen de falende verkoop te stimuleren. Datzelfde jaar werd de Gibson L5 naar zijn ontwerp uitgebracht. Hoewel de nieuwe Gibson-infiltraties commercieel niet succesvol waren en Loar Gibson na slechts een paar jaar verliet, worden de met Gibson ondertekende Loar-instrumenten beschouwd als de meest gewilde en gekoesterde parelsnaarinstrumenten in de geschiedenis.
Archtop-gitaren werden rond 1910 populair in de jazz- en bluesmuziek en werden gebruikt door artiesten als T-Bone Walker, B.B. King en Freddie King. In de jaren vijftig werden ze vaak gebruikt door gitaristen als Chuck Berry en Chet Atkins. In de jaren zestig begonnen meer jazzgeoriënteerde spelers archtops te gebruiken, waaronder Wes Montgomery en George Benson.